Peristiwa Berbahasa Jepun

Peristiwa 1

1985-Nikkei, Tokyo
Saya ditugaskan membuat liputan syarikat Malaysia pertama di senaraikan di Papan Bursa Nikkei, Jepun. Syarikat tersebut ialah YTL. Kami menginap di hotel yang sama di mana hotel kesukaan Dr. Mahathir apabila ke Jepun iaitu Emperor Hotel.

Kebetulan pegawai penyelaras YTL ketika itu ialah Sdr Mahathir Lokman (sekarang Dato') Beliau bukanlah berkerja dengan YTL tetapi YTL melantik beliau sebagai penyelaras media untuk assignment tersebut.

Mahadir bertugas menyelaras semua kerja-kerja media termasuk kemudahan pengangkutan.
Suatu hari semasa di dalam Coaster (bas mini) Mahadir memberitahu pemandu coater tersebut untuk ke suatu distinasi. Pemandu tersebut tetap tidak faham walau pun berbagai cara beliau memberitahunya. Saya berkebetulan berada dihadapan lalu mencelah memberitahu Mahadir.

"Dir, di simi ,mana boleh cakap Inggeris. Dia orang mana faham! " kata saya.

"Habis, tak kan aku nak cakap Jepun. Mana aku pandai" Balas Mahadir.

"Cakaplah Perancis" Balas saya. Mahadir sememangnya fasih berbahasa Perancis. Sebab itulah setiap kali Tilawah Al-Quran peringkat antarabangsa di Malaysia, beliaulah yang menjadi pengacara terjemah bahasa tersebut.

"Lagi tak faham!" Katanya sambil ketawa.

"Ginilah Dir, biar aku cakap" Kata saya.

"Cakaplah kalau kau pandai" Katanya lagi. Saya terus mendekati pemandu Jepun itu.

"Sumimassen ga. Imma kara Aiporto itte kudasai! (Maafkan saya, sekarang kita hendak menuju ke Airport" Saya mula berbahasa Jepun dengan pemadu itu.

"Hait, gommen, wakarimasta (Ya, maafkan saya, saya dah faham)" Balas Jepun tadi sambil tersenyum.

Mahadir kehairanan apabila melihatkan Jepun itu faham bila saya berbahasa.

"Bila masa kau belajar Jepun?" Tanya Mahadir kepada saya serius.

Saya ketawa dan melawak "Kan kita dah dua tiga hari disini. Hari-hari dengar orang cakap Jepun. Tak kan tak boleh faham sikit-sikit"

"Bohonglah. Tentu kau belajar dimana-mana!"
"Sebenarnya 12 tahun dulu aku dah tinggal disini. Aku belajar disini" Jelas saya.
"Aku respect" Kata Mahadir dan menutup cerita. Bas berjalan lancar melalui Bandar raya Tokyo dan melintasi kawasan Disneyland sambil keretapi laju 'Shinkansyen' melintasi bas kami.


Peristiwa 2.

Vancouver, Kanada.

Persidangan Ketua-Ketua Negara APEC - 1998

Semasa persidangan ini, media diberi booth khas untuk liputan siaran dan sebagainya. Diantara persidangan yang pernah saya lalui, Kanada lah tuan rumah yang paling mewah yang pernah kami rasakan. Sepanjang persidangan pihak penganjur sentiasa menyediakan makanan bermutu tinggi dari pagi sehinggalah ke malam. Makanlah sampai muntah-muntah pun tiada siapa yang peduli. Dalam cuaca yang sejuk lebih kurang 5 darjah celcius, saya, rakan setugas Halim, Jurukamera Zakir dan Zahari, Wartawan Fuad Onah dan Nasharudin tetap menbantai aiskrim yang harganya sangat mahal kerana disediakan percuma. Semasa makan tiada lain yang kami lakukan, kami hanya tergelak. Nak kata kampung pun nampak juga Mat Salleh membaham sama. Jadi kami bersikap prduli apa.

Apabila telefon berdering yang kebetulan Halim mengangkatnya lalu dihulurkan kepada saya "Aku tak faham, kau cakaplah Mail!' Katanya.

Saya mengambil dan bercakap. Rupa-rupanya seorang Jepun dari Fuji TV yang ingin bertanyakan sesuatu. Saya minta Jepun tadi datang ke booth kami. Fuad (kini taukeh GBSB) kehairanan melihat aku berbahasa Jepun.

"Kau biar betul Mail" katanya.

Sebentar kemudian Jepun tadi muncul. Aku berbahasa Jepun dengan pelbagai cerita. En. Fuad bertambah hairan. Dan akhirnya Halim memberitahu beliau yang saya sememangnya boleh berbahasa Jepun. Fuad hanya tersengeh.

"Terar kau!" Katanya.


Peristiwa 3

Studio B, Jalan Liku, Bangsar - 1995

Pagi itu MHI menjemut sepasukan pakar perabut Jepun menjadi tamu MHI. Saya bertugas sebagai Penerbit Teknikal bersama Haji Hashim (Allahyarham) selaku penerbit. Dari bilik penerbitan beliau mengarah penolong penerbitan supaya memberitahu kedudukan perabut yang Jepun bawa itu.Jepun tidak berapa faham kerana berbahasa Inggeris. Lantas saya mencelah dengan mengunakan bahasa Jepun.

"Kau jangan main-main Mail" Haji Hashim menegur saya kerana beranggapan saya bergurau. Saya langsung ke dalam studio dan bercakap dengan Jepun tadi. Suara percakapan di studio dapat didengar meliputi bilik audio, Lampu dan penerbitan. Kawan saya memberitahu yang saya sebenarnya boleh berbahasa Jepun, Hj. Hashim sangat terkejut kerana saya benar-benar boleh berbahasa Jepun. Crew hanya ketawa melihat gelagat beliau.


Peristiwa 4.

Mesyuarat antara Wakil Jepun dan kedutaan Malaysia bersama Perdana Menteri Dato Seri Dr. Mahathir di Hotel Emperor, Tokyo.

Sept. 1997

Mesyuarat tersebut berlansung sebagai lanjutan lawatan Perdana Menteri ke Jepun. Turut hadir ialah Duta Malaysia Ke Jepun, Dato Khatib ( nama penuh saya lupa), Presiden dewan perdagangahn Malaysia Jepun, Tan Sri Suzuki. Kami wartawan Malaysia kebanyakan hadir dalam majlis tersebut.

Secara kebetulan, semasa wakil Jepun bercakap dalam bahasa Inggeris, beliau terlupa satu perkataan dan beliau cuba menyebut dalam bahasa Jepun. Beberapa pegawai Jepun cuba terjemahkan dalam bahasa Inggeris tetapi tidak tepat. Secara spontan saya terjemahkannya dan diiakan pula oleh seorang pegawai Jepun lain.

Dato Khatib terus mencelah " kalau macam ini awak kena kerja dengan kami!"
Dr. Mahadhir yang agak terpegun ketika itu menganggok dan tersenyum. Tan Sri Suzuki lantas bangun dan datang kearah saya lalu mengulur Business Card nya kepada saya.